Duszpasterze – pochodzą

+ SMACZNIAK JóZEF ps. Nadworny (zdjęcie) – syn Kaspra i Marianny z domu Siewierskiej. Urodzony 22.10.1895 r. w Rzochowie koło Mielca. Ukończył c.k. Gimnazjum w Mielcu w roczniku 1913/14. W zestawieniu abiturientów zaznaczono, iż Smaczniak Józef jako studia wybrał sobie teologię. W 1915 r. wstąpił jako alumn do lwowskiego seminarium, równolegle studiował na Uniwersytecie Lwowskim. W 1919 r. ukończył Seminarium Duchowne we Lwowie i został wyświęcony. Od 1 września 1919 do 31 sierpnia 1923 r. był wikariuszem w Janowie koło Lwowa. Od 1 września do 31 sierpnia 1928 r. był wikarym w parafii Św. Wojciecha w Cieszanowie. M.in. z jego inicjatywy powstało w 1925 r. w Cieszanowie Prywatne Miejskie Seminarium Nauczycielskie Koedukacyjne. Bardzo aktywny społecznie. Od 1 września 1929r. do 20 sierpnia 1931 r. wikary w Złoczowie. W tamtejszym gimnazjum uczył religii i historii. Od 21 sierpnia 1931r. do 10 października 1933 r. administrator, a od 10 października 1933 r. proboszcz parafii Wniebowzięcia NMP w Nadwórnej koło Stanisławowa. Doprowadził do rozpoczęcia rozbudowy tamtejszego kościoła, działania te przerwała wojna. W 1936 r. współorganizował nadwórniańskie gimnazjum, w którym uczył religii i historii. Doprowadził do wybudowania Domu Parafialnego – polskiego centrum kulturalno-oświatowego w Nadwórnej. W 1936 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi. W okresie okupacji sowieckiej i hitlerowskiej prowadził aktywną pracę konspiracyjną. Wokół jego osoby skupiał się ruch oporu na terenie Nadwórnej. Organizował akcje wysyłania paczek z pomocą polskim rodzinom deportowanym w głąb Rosji, wspierał i pomagał Żydom, kierował punktem przerzutu poczty kurierskiej pomiędzy okupowanym Krajem a Rządem RP. Aresztowany przez Gestapo w dniu 17 sierpnia 1941 r. i poddany okrutnemu, niemal rocznemu, śledztwu, nikogo nie wydał. Został uprzedzony przed aresztowaniem i mógł zbiec, ale odmówił pomocy. Zmarł w hitlerowskim więzieniu w Stanisławowie 17 czerwca 1942 r. na tyfus. Miejsce pochówku nieznane, najpewniej w Czarnym Lesie koło Stanisławowa.
Opracował Marek Zalotyński
+ Ks. Michał , Bronisław Siewierski (zdjęcie) – urodził się 7 marca 1915r. w Rzochowie. Rodzice : Maria i Piotr Siewierscy mieli jeszcze pięciu synów Eugeniusza, Stanisława, Jana, Ignacego i Antoniego. Ich dom rodzinny stoi przy ryneczku rzochowskim. Ks. Michał był najstarszym synem w rodzinie. Dyplom maturalny liceum mieleckiego otrzymał w 1933 roku,z  wynikiem celującym. W tym samym roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 31 marca 1940r.w kaplicy w Błoniu koło Tarnowa, z rąk bpa Edwarda Komara. Wykłady i zajęcia w seminarium, ze względu na decyzje niemieckie odbywały się w Błoniu. Rektorem był wówczas ks. Roman Sitko, od 1999r. błogosławiony. Seminarium to było nie tylko szkołą życia duchowego, ale również szkołą patriotyzmu, co w późniejszych latach dało owoce w posłudze ks. Michała. Mszę św. prymicyjną odprawił ks. Michał w Rzochowie . Swoją pracę kapłańską rozpoczął od parafii w Lisiej Górze, gdzie pełnił obowiązki wikariusza i katechety. Od 8 maja 1943r. sprawował posługę jako wikary i katecheta w gimnazjum i liceum ogólnokształcącym w Ropczycach. W dniu 15 października 1951r. Biskup Ordynariusz, w uznaniu za prawdziwie kapłańskie życie i gorliwość w pracy, odznaczył ks. Michała Siewierskiego tytułem kanonika honorowego. Jest w Ropczycach kościół imienia Maryi jako świątynia filialna parafii Ropczyce. Ks. Michał bardzo często odprawiał nabożeństwa maryjne w tym kościele, po wojnie otworzył tu ośrodek duszpasterstwa młodzieżowego. Ukochał tek kościół i związał się z nim na stałe, odprawiał w nim regularne msze św. dla młodzieży . Na prośbę swoich uczniów, przed łaskami słynącą figurą Matki Bożej, udzielał im ślubów .  Dopiero w 1960r. oficjalnie został mianowany na rektora kościoła Imienia Maryi z rąk bp Karola Pękali. „Jako opiekun Solidacji Mariańskiej poszerzał wiedzę religijną poprzez zapraszanie profesorów z tarnowskiego seminarium na wykłady czy głoszenie rozważań rekolekcyjnych. Był inspiratorem wielu pielgrzymek do miejsc kultu maryjnego, czy wycieczek lub obozów krajoznawczych. Prowadził parafialną bibliotekę dla młodzieży. Dla klas maturalnych na zakończenie katechezy w szkole, organizował zamiejscowe rekolekcje zamknięte, walczył o prawo nauczania religii i swobodę działania organizacji kościelnych.”1W 1965r. obchodził srebrny jubileusz swego kapłaństwa, przygotowany w całości przez wiernych kapłanów-jego wychowanków. Troszczył się bardzo o powołania kapłańskie.” Wierni , zamawiający intencje mszalne , ubiegali się o to , by „ich” Msze św. odprawiał właśnie ks. Michał Siewierski…. A w latach szczytowego stalinizmu i wkraczającego nachalnie do szkół – ateizmu, kiedy to wprowadzono tzw. czyny społeczne w niedzielę i święta, on, Czciciel Eucharystii, strażnik Bożych i kościelnych przykazań , nakazujących dzień święty święcić, był przewodnikiem młodzieży, wzywając do posłuszeństwa i wierności Bogu i Kościołowi….Tak właśnie dzięki  ks. Michałowi Siewierskiemu młodzież wzrastała w mądrości i pobożności pod błękitnymi sztandarami”.2
W Ropczycach pełnił posługę trzydzieści lat . Pismem Kurii z dnia 23 sierpnia 1973r., bp Ordynariusz przeniósł ks. Michała Siewierskiego na stanowisko proboszcza parafii w Stróżach, gdzie oficjalnie 1 września 1973r. objął tę funkcję. Nie było łatwe rozstanie z Ropczycami i z ukochaną Matką Boską Ropczycką. Dolegliwości serowe nasiliły się po przyjeździe do nowego miejsca. W krótkim czasie zjednał sobie serca ludzi i w tym nowym miejscu. Zmarł 29 kwietnia 1977r. w Lubaniu na zawał serca, odwiedzając na koniec swojego życia najbliższą rodzinę. Pogrzeb odbył się 3 maja 1977r., towarzyszyło mu około 130 księży, kolegów i wychowanków. Został pochowany na cmentarzu w Stróżach, kondukt prowadził ks. dziekan prałat Adam Kaźmierczyk. 16 listopada 1980r., odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej, według projektu rzeźbiarza Bronisława Chromego z Krakowa i odlewu z pracowni Mariana Biedrońskiego , ufundowana przez  wdzięcznych  wychowanków. Umieszczono ją we wnętrzu  kościoła Imienia Maryi w Ropczycach. Po śmierci, jedna z nowych ulic ropczyckich , została nazwana ulicą ks. Siewierskiego. Do dziś żyje w sercach wielu ludzi, którzy bardzo dobrze Go wspominają, jako kapłana niezwykłego.   
1Bronisław Wołcyrz, Helena Ryś  „Jak szybko mija życie, jak szybko mija czas”- Wspólnota Królowej Rodzin, nr 7/2008, Ropczyce,
2Julian Kania ” W 90 rocznicę urodzin śp. Ks. Michała Siewierskiego”- Nadwisłocze, nr 1/2005
Opracowała Małgorzata Siewierska
+ Ks. Antoni Wydro – ur. 1825 r. wyświęcony 1851 r.
+ Ks. Kazimierz Moździoch – ur. 13.01.1904 r. w Kiełkowie, syn Andrzeja. Maturę zdał w mieleckim gimnazjum w 1926 r. Ukończył tarnowskie seminarium i przyjął święcenia w 1930 r. Wikariusz w parafiach: Wielopole Skrzyńskie, Łącko, Czarny Potok, Tuchów i Zassów. Od 1940 r. proboszcz w Jastrzębi koło Ciężkowic. Od 1950 r. w Górkach Mieleckich, następnie od 1957 r. ponownie w Jastrzębi. W 1984 r. zrezygnował z funkcji proboszcza, ale pozostał w Jastrzębi do śmierci w 1987 r.
+ Ks. Jan Pyzikiewicz (zdjęcie) – zamordowany w Auschwitz.

Ks. mgr  lic. Marek Marcićkiewicz (1978) (zdjęcie) – proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Przeczycy.

 

Ks. mgr Zbigniew Rusin (1998) (zdjęcie)   – wikariusz w parafii św. Marii Magdaleny w Szczucinie

 

Ks. mgr lic. Marcin Krępa (1998) (zdjęcie)  – Dyrektor Administracyjny i Rekolekcjonista w Diecezjalnym Domu Rekolekcyjnym Diecezji Tarnowskiej w Ciężkowicach.

Wyświęcony na kapłana przez ks. Biskupa Wiktora Skworca 30.05.1998 r. w Tarnowie. Wcześniej pracował w parafii bł. Karoliny w Tarnowie, oraz w parafii św Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie, gdzie był Katechetą stałym – Prefektem w Liceum Ogólnokształcącym im. Artura Grottgera w Grybowie, oraz duszpasterzem młodzieży w dekanacie grybowskim.


Szkoły:

  • 1980-1988 Szkoła Podstawowa im. Henryka Sienkiewicza nr 12 w Mielcu
  • 1984-1989 Szkoła Muzyczna I i II stopnia Mielcu – klasa fortepianu
  • 1989-1992 I Liceum Ogólnokształcące i chór I Liceum Ogólnokształcącego im księdza Stanisława Konarskiego w Mielcu
  • 1992-1998 Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie – Wydział Teologii – Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie
  • 1999-2003 studia licencjackie na PAT- Kraków (liturgika)
  • 2003-2007 studia doktoranckie na KUL u w Lublinie (Wydział Teologii – Instytut Pastoralno-Liturgiczny – katedra historii liturgiki i muzyki kościelnej)

Inne pełnione funkcje:

  • Diecezjalny Kapelan Straży Pożarnej.
  • Jeden z organizatorów i kierowników trasy Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej.
  • Rzecznik Prasowy Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej.
  • Kapelan Koła Pułkowego 8-go Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego w Krakowie, oraz Stowarzyszenia „Szwadron Niepołomice” w barwach 8-go Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego w Krakowie
  • Kapelan Stowarzyszenia 5 Pułku Strzelców Konnych w Tarnowie

 

Ks. mgr Waldemar Podlasz (2002) (zdjęcie) –

Listopad 1, 1976 – urodzony w Mielcu

Wrzesień 1995 – rozpoczęcie nowicjatu w Zgromadzeniu Księży Salwatorianów (Towarzystwo Boskiego Zbawiciela) w Trzebini.

Wrzesień 1996 – złożenie pierwszej profesji czasowej i rozpoczęcie Wyższego Seminarium Duchownego Księży Salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia.

Wrzesień 2000 – złożenie profesji wieczystej

Czerwiec 2001 – Święcenia Diakonatu w Bielsku-Białej.

Maj 2002 – ukończenie Studiów Seminaryjnych z tytułem Magistra Świętej Teologii.

Maj 24, 2002 – Święcenia Kapłańskie w Bagnie, Dolnośląskie.

2002 – 2003 – pierwsza parafia, wikariusz (Bazylika Św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy)

2003 – 2004 – wyjazd do Kanady i pierwsza parafia pod wezwaniem Św. Józefa w Langley, British Columbia, Archidiecezja Vancouver (wikariusz)

2004 – 2006 – druga parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Powell River w Archidiecezji Vancouver (wikariusz)

2006 – 2013 – proboszcz w parafii Św. Piotra w Nanaimo w Diecezji Victoria (zachodnie wybrzeże Kanady).

2013 – proboszcz w parafii pod wezwaniem Boskiego Dziecięcia w Orleans w Archidiecezji Ottawa (centralna Kanada, Prowincja Ontario)